e



  1. alfabede bir harf. türk alfabesindeki altıncı harf.

    soru sorarken benim bildiğim iki tane hali var e'nin. birincisi, yani?, ne anlatmaya çalışıyorsun?, anlamındadır. ikincisi ise, gıybet esnasında teyzelerimizin birçokları başvurduğu, sonrasında ne olmuş?, anlamındadır. aslında iki durum da aynıdır fakat dinleyicinin sorarken ki ruh halleri farklılık gösterir. ilk durumda dinleyicinin kafası karışmış bir anlamazlığı mevcuttur, ikincisinde ise bu yoktur.

    bahsettiğim iki anlamdan da yola çıkacak olursam, ikisinin de ortak noktası dinleyicinin daha fazlasını öğrenmek için sorduğu sorulardır. bu bakımdan merak söz konusudur. anlatıcı ile dinleyici arasındaki yakınlığı belirtir. yakınlık yoksa da iki kişiyi birbirine yakınlaştırır.

    hatta, hatice değil netice, diyen anlatıcılar bazen dinleyiciye mahal bırakmadan, eeeee si, öyleyken böyle olmuş der ve konuyu sonuçlandırırlar.

    (bkz: eee si)

    görüyor, ve arttırıyorum:

    (bkz: eee si mi)
  2. euler in e sidir kendisi efendim, yaklasik 2.71 boyuna sahip
  3. doğal logaritmanın tabanıdır.
  4. edebiyatın uğraşmayı oyun oynamayı pek sevdiği latin alfabesi harfi.

    georges perec 1969da; fransızcada en çok kullanılan sesli harf olduğu belirtilen e harfini hiç kullanmadan bir roman yazmış. üstelik türkçe'ye ve çevrildiği diğer dillerin çoğuna da hiç e kullanılmadan çevrilmiş. çevirmen: cemal yardımcı.
    (bkz: kayboluş - georges perec)

    1997de bu sefer bir türk yazar ersin tezcan "e yayınları"ndan çıkardığı e'siz potkal kitabında hiç e harfi kullanmıyor. türkçe'de bu şekilde yazılmış tek kitap.
  5. afetül vahşet bir harf.