"nefes" adlı küçürek öyküsü çok hoşuma giden yazardır.

!---- spoiler ----!

gece yağmur çiseliyor ve gökyüzünde bulutlar bir o yana bir bu yana hareket ediyor, ara sırada hafiften boşalıyor. ben çiçeklenmiş bir elma ağacının altında duruyorum ve nefes alıyorum. sadece çiçeklenen bir elma ağacı değil, çevresindeki çimenlerde yağmurdan sonra parıldıyor. ve havayı dolduran bu tatlı ruhu tarif etmek mümkün değil. ben onu tümüyle akciğerlerime çekiyorum, tüm göğsümle bu havayı hissediyorum, nefes alıyorum, nefes alıyorum gözlerimi bir açıyorum bir kapıyorum, hangisi daha iyi bilmiyorum. işte, belki de özgürlük eşsizdir, bizi cezaevinde yoksun bıraktıkları en önemli şey özgürlüktür: orada nefes almak, burada nefes almak… (orada nefes almakla burada nefes almak aynı şey değildir.)yeryüzündeki herhangi bir yiyecek, herhangi bir içki ve hatta bir kadının öpüşü bile bu havadan daha tat verici değildir, çiçek, nem ve tazelik dolu bu havadan. bırakın sadece 5 katlı bir evin çevresine sıkıştırılmış küçücük bir bahçe olsun. ben motor gürültüsünü duymuyorum, radyonun sesini, hoparlörün gürültüsünü dinlemekten kurtuluyorum. bir elma ağacının altında yağmur sonrası hala nefes alıyorsam, daha çok yaşarım.

!---- spoiler ----!