yeğlerim geberip gitmeyi özgürce
saklanmaktansa karanlık köşelerde
hep tetikte ve etrafı gözetleyerek!
hep ışığa koşmak, aldırmadan kötücül alaylara,
daha iyidir; kendi aczini pohpohlamaktansa,
bunlar erdemdir, diyerek!

erdem dediğimiz ürkütücüdür aslında!
ama gençliğin harlı alevlerine bakınca,
benim yüreğim onlardan yanadır.
kim lanetleyebilir ki alevleri?
ateş nöbetlerinin alevlerinden doğmadır
insanoğlunun tüm dünyaları ve eserleri.

çeviren : ahmet cemal