-
- izledim
- izlemek istiyorum
-
youreads puanı (8.67)
yetişkinlik dönemlerini anlattığı 1972 tarihli roma'dan sonra, gençlik yıllarını geçirdiği ufak bir italyan kasabası olan rimini'ye dönüş yapan fellini, yine son derece sıcak bir film ile beyazperdeyi ısıtıyor.1930'lu yılların rimini'sinde, akdeniz ruhunun izlerini taşıyan son derece sıcak karakterli insanlarla bezeli amarcord, o tarihlerde yükselişte olan faşizmi merkezine ve hedefine alıyor. her karesinin, fellini sinemasının yapı taşlarını ortaya koyduğu film, yönetmenin kaçırılmaması gereken çalışmalarından...
-
1973 yapımı fellini kadınları çeşitlemelerine doyduğumuz karikatürize edilmiş karakterlerle dolu bir akdeniz kasabası, üzüntülü, sinirli, komik insan halleri, yaşamlar, bir transatlantiğin kasabadan geçmesinin yarattığı olağanüstü hal (burada transatlantik faşizmi sembolize ediyor) ile faşizmle inceden dalga geçme, bir yandan şenlikli bir yandan sıkışmış hayatlar…
ve filmden en beğendiğim bir replik:
dedem duvar örerdi,
babam duvar örerdi,
ben duvar örüyorum,
peki evim nerede? -
amarcord, italyanca hatırlamak, anımsamak anlamına gelir. hatırlıyor fellini; eskiden olduğu gibi çocukluğuna yolculuk yapıyor, gözünün belleğini ironi üzerinden karikatürleştiriyor.
fellini öyle bir yönetmen ki, en büyük acı ve kederde bile iğneleyici bir detay bulabilir, o detayı kamerasıyla büyütür, şenlik haline getirir. amarcord"da da filmografisine yansımış karnavalesk tarzı yansıtıyor; ve amarcord böylelikle, p.p.pasolini"nin "salo ve sadomun 120 günü"nden sonra, mussolini iktidarını iğneleyen en iyi film haline geliyor.
amarcord aynı zamanda çocukluk yıllarının filmidir. gradisca"nın kırmızı paltoyla sansürlenen o büyülü kıçının hayaliyle eski marka fordda mastürbasyon yapan çocukların filmi.
bir dram nasıl ustaca komedileşdirilir sorusunun cevabını sunuyor federico. öldüğünden bugüne yeri hala boş. -
karikatür olarak izlenmeli.