• youreads puanı (8.88)


  1. yağmurlu karlı havalarda ayrı güzeldir ankara.
    memleketin "iklimi" böyle değişmeye devam ettikçe ankara daha çok özlenecek bir çoğumuz tarafından.
    doğma büyüme istanbullu bir arkadaşım istanbullularla yolda karşılaşıp geyik yapmayı, kafa dağıtmayı ankaralılarla ise sözleşip buluşmayı uzun uzun sohbet etmeyi seviyorum demişti zamanında. doğruymuş.
    mesut
  2. karsız ankara gecelerinde de tunalı'dayken dinlenebilir pekala.. gençken ankara'ya dair anıları sınırlıyken insanın sevdiği bir şarkıyı yaşanmışlıklarla yeniden dinleyebilmesi de güzel. bir romanı yıllar sonra başka bi gözle baştan okumak gibi. hem biz deniz'i de çok severiz zaten.
  3. istanbulda mayıs sıcağında ulan kalksam gitsem ya işte ne duruyorum diye insanı gaza getirir. hiç bilmezdim o şehri bu kadar seveceğimi özleyeceğimi...

    yine aynı tadı bulur muyum bilmiyorum ama bir akşam bahçelinin sokaklarında kaybolarak yürümeyi, hamamönünde sahur vakti ankara simidinin yanında demli çay içmeyi ne kadar da isterim... yalnız da olsam olsun, ankarada hiç mi yalnız olmadık sanki...

    ama yine de şu söz ne kadar doğru di mi... : "çünkü ankara her şeyden önce arkadaşlıktır."
  4. duygulandiran şarkidir. anıları gözünün önüne önüne getirir. yaşarken sıkıldığın, gittiginde ise aramaya başladıgın o şehri özleten şarkıdır.

    yukaridaki gibi hem mezunlari hem de benim gibi mezuniyetine 1 ay kalanları hüzünlendirir.
  5. hava güzelken bana pek birşey hissettirmiyor, hava kötüyken de tunalı'da gezinerek müzik dinleyesim gelmiyor. bu başlık için fazla mutluyum galiba.
  6. trenin penceresinden baksana dostum, agaclar kuslar doga ne guzel degil mi?.. yollar bir farkli bugun sanki, deniz'in bugulu sesiyle gelen bir umarsizlik, bir dinginlik. iste o yuzden yol sana cikiyor, hersey sana..
  7. muhtemel; kasım sonu, aralık başı gibi yazılmış vega parçası.
    ah yağmur dönerken kar'a, şarkılar var falımda, diye gider.
    içinde bulunduğumuz bu mevsim için dinlenmesi elzemdir, ertelemeye gelmez.
  8. yağmurlu her günde yıllardır kulaklığımı takip sokakta dinlediğim şarkıdır kendisi. tek yağmurlu günü dinlemeden geçirmedim. anısı çok büyüktür. hem şarkının hem de ankara nın.
  9. insanı şöyle hissettiren şarkı; hayat tüm gücüyle üstüne gelirken, sırtına sırtına vurarak gecenin karanlığında, yolun ortasında yığdığında seni ıslak zemine, sebepsiz bir umut besletir içine. ve bunun yanında hafif öfkeyle ve intikam hissini nakşeder.
    o karanlık halde çiçek açtırır içine.
    kısacası; karmaşık duygular yaşatır.
    ankara'da hiç bulunmadım. sadece bu şarkının bende uyandırdığı hisleri betimlemeye çalıştım.
  10. ankarada çok az durdum. şarkı beni anlatmıyor. garip bir şekilde anlatmasını istiyorum. keşke bende bir anın olsa ankara.