annabel lee - edgar allan poe

insanın adının "deniz ülke" olmadığına pişman edecek kadar güzel bir şiir. melih cevdet anday dilimize çevirmiş.

seneler,seneler evveldi;
bir deniz ülkesinde
yaşayan bir kız vardı,bileceksiniz
ismi annabel lee;
hiçbir şey düşünmezdi sevilmekten
sevmekten başka beni

o çocuk ben çocuk,memleketimiz
o deniz ülkesiydi
sevdalı değil karasevdalıydık
ben ve annabel lee
göklerde uçan melekler bile
kıskanırdı bizi

bir gün işte bu yüzden göze geldi
o deniz ülkesinde,
üşüdü rüzgarından bir bulutun
güzelim annabel lee
götürdüler el üstünde
koyup gittiler beni
mezarı ordadır şimdi
o deniz ülkesinde

biz daha bahtiyardık meleklerden
onlar kıskandı bizi
evet! bu yüzden (şahidimdir herkes
ve o deniz ülkesi)
bir gece bulutun rüzgarından
üşüdü gitti annabel lee.

sevdadan yana kim olursa olsun,
yaşça başca ileri
geçemezlerdi bizi;
ne yedi kat gökteki melekler,
ne deniz dibi cinleri
hiçbiri ayıramaz beni senden
güzelim annabel lee.

ay gelip ışır hayalin eşirir
güzelim annabel lee;
bu yıldızlar gözlerin gibi parlar
güzelim annabel lee;
orda gecelerim,uzanır beklerim
sevgilim,sevgilim,hayatım,gelinim
o azgın sahildeki,
yattığın yerde seni.