1. "abi iyi türk gitarist önersene" denildiğinde kuşkusuz ilk olarak yavuz çetin sonra awesome john önerilir. demir demirkan, gür akad, akın eldes ne kadar iyi olurlarsa olsunlar bu ikili onların her zaman üstündedir. ama işte bugün itibariyle o ikili de aramızda değil. daha geçen gün gelecek sene için planladığımız gitaristler gecesine asım can gündüz'ü çağıralım demiştik. arkadaşlardan biri de "abi o adama telefon aç abi böyle böyle diye, uçak biletini bile almamızı istemez zaten kalkar gelir" demişti. bir insan için kurulan ilk cümle buysa başka da söze gerek yoktur. okullar bitirmiş, havasından geçilmeyen nice gitaristleri cebinden çıkarır. gitar çalarken adeta mutlu olur ve bu mutluluğunu sonuna kadar hissettirir size. gitar çalarken yüzünde ciddi bir ifade olan, "durun olum ciddi bir iş yapıyoruz" diyen ne gitaristler vardır ki onun yanına bile yaklaşamaz. onun için gitar çalmak mutlu olmanın tanımı gibidir. seyirciye ufak şovlar yapar, hoplar zıplar. iyi gitarist dediğimiz adamların bile çalarken zorlanacağı şarkıları dans ede ede çalar. bugün biz böyle bir virtüözü, böyle bir adamı, böyle bir insanı kaybettik. onu ne kadar anlatsak yetmez. bize o pozitif enerjisini ve çaldığı birbirinden güzel şarkıları bıraktı gitti. çok da erken gitti.
    jimi
  2. benim görmüşlüğüm yok ama kendilerinin gördüğünü iddia edenlerden dinlediğim rivayet odur ki tüneldeki zuhal müzikte akın eldes'le kapışırlarmış. akın eldes daha iyiymiş.