ateşe dönük

gecede ayaklarım ağır kurşun mafsallarım
yürüyorum bir dağ yolunda ateşe dönük
biraz yaklaşır mısın kır çiçeğim öksüz papatyam
silahsızım çevrilmişim yalnız sana anlatacağım
işte ateşledim cigaramı bir soluk aldım
tütün bastım yarama tuz koydum çaresiz
oysa damarlarım vuruyor dağ başlarına
eritiyor karanlığı ilkin gözlerin sonra dudakların
yanan cigaramın dumanında görüyorum seni
hep onsekiz ağustos hep kızgın bir bakır
sonra bir akdeniz sabahı aydınlık yüzün

rüzgarlı bir denizle kolkola kıyıda sen
kırık bir aynanın parçalarında sen
ilkin saçlarını görüyorum tanıyamıyorum
sonra yüzünü dönüyorsun biraz temmuz güneşi
öyle bir siluetin olmalı rüzgarda biraz sarı
tek tek ufak ufak çizgiler kağıtta

eğilirim suya yaprakların arasından bakarım
yüzünün bir yanı başlar konuşmaya
omuzumu sarsıyor anılar yürüyelim biraz
kolay mı çılgınlıklara yürek tutmak
biraz zehir sert içki sonra bir yudum soda
bir soluk bir soluk daha tut beni düşeceğim
yaklaştırıyor uzaklardan gelen bir türkü
önce seni sonra bir kenar mahalleyi
iki saattir karamsarım ayakta duramıyorum
dolduracağım sabaha yaklaşırken dağ başında
mavi bir demir kadar sert olacağım