1. ne olursa olsun başkasını eleştirirken yapmamamız gerekenlerin listesi.

    > hakaret etmek,
    > mantık hataları yapmak, (bkz: ad hominem)
    > eleştirdiğimiz kişinin yerinde olsak aynı şeyleri yaşayıp, aynı kişi olacağımız bilincinde olmamak.
    (bkz: empati) ,
    > eleştirdiğimiz konu hakkında yeterliliğimizi sorgulamadan eleştirmek.
    > eleştirdiğimiz kişiyi 'düzeltmek' yerine, eleştirdiğimiz kişinin 'bozulmasını' hedeflemek.

    son olarak, eleştirilen kişilere tavsiyem; nezaket, insan için en iyi savunma sistemlerinden biridir. edit: düzeltme^:başlık açarken düzeltme yapılamaması^
  2. olgunlukla karşılayamayacak kişilere eleştiri yöneltmemektir. eleştirinin amacı yıkmak değil yapmaktır. ancak muhatabınız bu noktayı algılayabilecek yeterliğe sahip değilse söylediklerinizi hakaret olarak algılayacak, saldırıya geçecektir.
  3. çözüm odaklı ve yapıcı şekilde eleştirmek yerine, ego tatmini ve ukalalık amaçlı eleştirmek.
  4. eleştirdiğimiz kişinin değer yargılarına hakaret etmemeli, öğüt verir gibi de eleştiri yapılmamalı.ben bunlarla karşılaşınca zıvanadan çıkıyorum şahsen.
  5. karşındakinden daha akıllı ve bilgili olduğun varsayımına kapılmak. gerçekten öyle olsa bile birini eleştirirken (illa eleştirmek gerekiyorsa) bunlardan sıyrılmak gerek.
  6. eleştirdiği insana dönüşmek. gizli hayranlıktan mı kaynaklıdır bilmem, insanlarların eleştirdiği varlıklara dönüşmesini, çoğu kez ağzım açık kalarak gözlemlemişliğim vardır.
  7. başkasının eleştrilmemesi gerekliliğinden dolayı konuşulması gereksiz konu. eleştiri ister olumlu ister olumsuz yönde olsun yargı ihtiva eder. birilerini yargılamak ise kimsenin görevi değildir. tanrıcılık oynamayalım. klasik ve kitabi ifadeyle "herkeşin hayatına kimse karışamaz"
  8. övmek yada yermek.
  9. haddini aşmamak gerekir. neticede olumsuz eleştiri için insanın öncelikli olarak kendine dönüp bakması gerekir. çünkü çoğu kere eleştirdiğimiz şeyleri aslında kendimize itiraf edemesek de bizler de yapıyoruzdur.