çizdim kendi aklımca hayatın resmini
bir şey bilmezdim aslında karıştırdım tüm renkleri
hata yaptım tabii

herkes başka bir şeyden kaçırmış kendini
bazen yaşlı gözlerle kabullenmiş gerçekleri
bazen memnun gibi

artık çok uzaklaştım, en çok da kendimden
evden, senden, göçmen kuşlar gibi
çok geç kaldığım halde, solmuş resimlerde
kaç yıl geçmiş hala güzel durur
küçükken çok inanmıştım eğer çok istersen
her şey mümkün inanmak zor değil
hikayem senle başlardı, senle devam etsin
beni sen inandır