1. abi
  2. üsluptur.

    doğru kurgulanmış bir üslup tartışmanın refahını artırır, sınırları bulanıklaştırır. tartışmanın amacı dikte veya dayatma değil; fikir, bilgi, davranış aktarımı / paylaşımı olmalı.
  3. karşı tarafın saygıyla ve dikkatli bir şekilde dinlenmesi. olmazsa olmazıdır.
  4. sakin kalmak, sorsan bu soruyu herkes bu cevabı verir ama uygulaması güç bir unsurdur
  5. kendimce ürettiğim tartışma algoritmalarına göre:

    1. tartışılan kişiyi, aptal olsa da, aptal yerine koymamak: böyle yaptığınız zaman karşıdaki insan fikirleri bir saldırı gibi algılamıyor, dostça bir sohbet gibi görüyor.

    2. saygıda asla kusur etmemek: karşıdaki size hakaretler yağdırıyor olabilir. yine de seviyeyi korumakta fayda var.

    3. tartışılan kişinin kesinkes yanlış bir önerme(*:2 2=5) sunduğu anda bile "hayır o öyle olmaz!" biçiminde saldırmamak: bunun yerine neden öyle düşündüğünü irdeleyip doğrusunu açıklayarak aktarmak. diğer türlü bir dogmayı yerinden söküp yerine yeni bir dogma koymaya çalışıyormuşsunuz gibi görünüyor. hoş değil. asla da bir sonuca götürdüğünü görmedim bunun.

    4. ad hominem yapmamak.

    5. karşıdaki insana göre bir tartışma stratejisi belirlemek. burada iki farklı şey yapılabilir:

    5.a: küçük fikirleri tek tek kabul ettirip sonunda asıl büyük fikrinizi kabullendirmek.
    5.b: büyük bir fikri tek seferde kabul ettirip onun alt-fikirlerini tek tek kabul ettirmek.

    6. tartışılan kişinin kendine yakın gördüğü insanlardan alıntılar yapıp kibarca "bak adamın gol diyor" mesajı vermek.