bir italyan atıştırmalık. tabanında kağıt gibi kesilmiş çiğ bonfile, üzerinde ise zeytinyağı, parmesan, roka bulunur. ismi italyan olunca kulağa hoş geliyor, karbaçyooo şeklinde uzatılabilir, roberto baggio kadar populerdir. bu yorumu girmemim sebebi geçtiğimiz günlerde dananın bölümleri yorumumda bonfile için çiğ bile yenilebilir demiştim. amacım yağsız, sinirsiz ve yumuşak olmasına vurgu yapmaktı. sağolsun bir arkadaş hakkımda kanlı bonfileyi çiğ bile yiyebilir şeklinde yorum yapmış. bir an kendimi game of thrones'daki yabanıllara benzettim. elimde bonfile kanlar fışkıra fışkara yiyorum. rahmetli erol taş bile bu kadarını yapmazdı. adeta kendimden utandım, ciddi ciddi bir tiksinti duydum. oysa türkler çiğ et pek sevmez avrupalı ile et konusundaki en büyük farkımız eti pişirme tekniklerimiz. avrupalı çiğ yerken biz lastik kıvamında kuruturuz. diğer taraftan çiğ köfte içindeki isotla işlenmiş et de bizlere araplardan hediye. sözün özü türklerin çiğ et konusunda tek sevdiği pastırmadır. carbaccio ile yoruma devam edecek olursak karbaçyoyu evde yapmak biraz maharet ister, çiğ eti zar gibi yanijambon gibi kesmek gerekli. ben hiç yeltenmedim o yüzden lezzeti nasıl bilmiyorum. bir ara yaparsam editlerim ama bildiğim bir şey var bu italyanlar işi biliyor, ürünlerini zeytinyağından, parfüme kadar yıldızlayıp ince tasarım şişeleme ile müthiş pazarlıyorlar. onlar yapınca karbaçyoo oluyor biz ise yabanıl kanlı bonfileci oluyoruz. onlar atınca alexandro del pierroo biz atınca hasan şaş, hasan ali kaldırım, hakan balta, mehmet topal. italyan erkekleri şöyle böyle diyorsunuz ya adamların tipi bildiğin zeytinyağı şişesi, belleri ince ya bence oradan kazanıyorlar.