uzun yıllardır pentagram'ın ve şebnem ferah'ın gitaristliğini yapmış bir dönem de ogün sanlısoy'la çalışmış metin türkcan'ın kendi ismiyle çıkarttığı ilk albümün kliplendirilen ilk şarkısı. genellikle klasikleşmiş şarkıların coverları sıkar insanları. "bu ne ya kendini sevdirmek için yapmış" falan der insanlar. ama bu hiç de öyle bir cover olmamış. şebnem yine her zamanki bildiğimiz şebnem. görevini yapmış fazlasına kaçmamış. hani bir tv programında deseler ki hadi şebnem dilek taşını söyle yine aynı söylerdi. ama metin türkcan (zaten onun albümü asıl şovu ondan bekliyoruz) yazdığı tonlarla ve sololarla şarkıyı başka bir boyuta taşımış bence. girişteki soloda yazdığı ton hem hüzünlü bir şarkının habercisi hem de insanın içini kıpır kıpır eden bir sertlikte. ana solodaysa alıştığımız tekniklerini sergiliyor yine ara ara pmli bir solo ama kesinlikle o da tatlı bir solo. klip ise modern ilişkiler üzerine kurulmuş, küsmüş olan genç bir çift falan, daha başarılı bir klip yapılabilirdi ama olsun ne diyelim. emeği geçen herkesin ellerine sağlık.