"énouement" sözcüğünün verdiği anlam bakımından "akıbet yargısı, belirli bir sürecin sonunda ulaşılan durumu dramatize etme" demektir.

geleceğe varmış olmanın acı-tatlı hâli ve durumların nelere dönüşmüş olduğunu görüp de kendinin geçmişteki hâline bunu aktaramıyor olmanın verdiği iç burukluğudur.

örneğin, bugün elde olmadan gelecek kaygısı yaşıyor ve bundan dolayı kendimizi yıpratıyoruz. aradan yıllar geçiyor ve hayatta iyi-kötü bir yerlere geliyoruz. sonra, bir an geçmişe dönüp o gelecek kaygısı yaşadığımız ve kendimizi yıprattığımız günlerdeki hâlimizi anımsayıp üzülüyoruz. üzüldüğümüz için de, kaygılanacak bir şey olmadığını gösterme gayretiyle istikbâldeki ahvalimizi ona anlatma isteğine kapılıyoruz ve o an, aynı zamanda bunu yapamamanın verdiği iç burukluğunu yaşıyoruz.

(bkz: the dictionary of obscure sorrows)