eğitim şekli

cem yılmaz'ın ünlü sözünü ( eğitim şart ) çok kullanırım. istisnasız her konunun sonunu o cümleye bağlayabilirim. şu an dördüncü üniversitemi okuyorum, bu güne kadar birçok şey öğrendim, sayısalın en ağır bölümünden başlayıp şu an sözelin en ağır bölümündeyim. şüphesiz şunu söyleyebilirim ki hiçbir dersin, sahip olduğu müfredat bağlamında beni eğittiğini düşünmüyorum. ilkokuldan beri çoğunlukla iyi öğretmenlerle karşılatığımı düşünürüm, birçoğu hayatımda izler bırakan öğretmenler, en kötü anlarımda maddi manevi bana destek olan inanan öğretmenler, ders dışı yaptıklarıyla eğittiler hep beni. izlediğim filmler, diziler eğitti beni, dinlediğim türküler eğitti beni, okuduğum ders dışı kitaplar, ailem, gözlemlerim, ölümler, yalnızlık eğitti beni. eğitim öğretim dönemlerine heyecanla başlamanın sonu hep öğretim dönemleriyle bitti. kaçımız okullardan eğitilmiş bir biçimde evimize döndük, hayata başladık? hangi müfredat sayesinde öğrendiklerimiz bizlerin bilgilerini değil davranışlarını yonttu? evet belki bugün birçok şey biliyoruz lakin hangi birisi bizi insan yapıyor!?

"eğitim şart" sözünü çok kullanıyorum evet çünkü biliyorum ki sahip olunan birçok sorunun temelinde eğitimsizlik ve empati yoksunluğu geliyor. sistemin yozlaşmış, biçimciliğin kalabalık biçimlerinde kaybolmuş bir eğitim sistemi hepimizi yozlaştırıyor, vicdanlarımızı çıkar ilişkilerine endeksliyor.

"eğitim şart" sözünü çok kullanıyorum evet çünkü biliyorum ki çocuklarımız istediğimiz gibi değil yetiştirdiğimiz gibi oluyor. adabı muaşereti kaçımız biliyoruz? sağ elde bıçak sol elde çatal tutmaktan bahsetmiyorum, insanlara gülümsemek, selam vermek, basit bir günaydın demek mesela, bizleri gerçekten insan yapan şeyleri. konu çok ciddi ve söylenecek bir ton şey var, geleceğimiz var. daha fazla sizleri sıkmak istemiyorum, umarım herkesin hayatında böyle öğretmenleri olur.

izgörenin son 8 9 yıldır yaptığı kişisel gelişim showunun hiç değişmeyen repliklerinin olduğu videodur. bir insan son 10 yıldır hep aynı şeyleri söyleyerek ünlü oldu.

belki zülfiyare dokunanlara gidecek bu ama adam showmen.

özetlemek gerekirse;

1- "omleti tavada yumurta ve yağ ile yapacaksınız."
omletin nasıl yapıldığını anlatılıyor. (bkz: örgün eğitim)

2- "tavayı getir, yağı koy erisin, kır yumurtayı."
omlet yapmayı öğrenen kişi sürece dahil oluyor ve deneyimliyor. (bkz: yaygın eğitim)

3- "omlet yap da yiyek"
açlığın giderilmesine istinaden yapılan herhangi bir pişirme işi gerçekleşiyor. o sırada omlet yapmak öğrenilmiyor; fakat aç kalmamak için bir şekilde yapılıyor. amaç öğrenmek değil, aç kalmamak. (bkz: informal eğitim)