birisini, kendisinden dolayı değilse de ait olduğu aile veya gruptan dolayı ya da baskasinin hatiri icin affetmek,mazur görmek,saygı duymak vb anlamlarında kullanılan atasözü. abime ya da kardeşime kızıp küstüğüm, inat edip affetmediğim zamanlarda babamın beni ikna etmek için kullandığı , hatırım için demenin bir yolu idi. tabii o " eşeğin hatırı yoksa sahibinin de mi yok?" diye soru formunda kullanırdı bu atasözünü. (bkz: evladına eşşek diyen baba)