1. ikimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
    şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
    bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından
    durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
    şu aranıp duran korkak ellerimi tut
    bu evleri atla bu evleri de bunları da
    göğe bakalım

    falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
    inecek var deriz otobüs durur ineriz
    bu karanlık böyle iyi afferin tanrıya
    herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum
    hırsızlar polisler açlar toklar uyusun
    herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam
    herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım
    nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
    beni bırak göğe bakalım

    senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
    tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum
    bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
    sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
    seni aldım bu sunturlu yere getirdim
    sayısız penceren vardı bir bir kapattım
    bana dönesin diye bir bir kapattım
    şimdi otobüs gelir biner gideriz
    dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
    bir ellerin, bir ellerim yeter belleyelim yetsin
    seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
    durma kendini hatırlat
    durma göğe bakalım

    turgut uyar
  2. ikinci yeni şiiri. nasıl olur da bu kadar güzel adamlar bu kadar güzel şiirleri bu kadar güzel yazabilirler aklım almıyor. düşündükçe, bu adamları dünyaya yakıştıramıyorum. sanki şizofrenmişim de uyarlar, süreyalar, edipler bir rüyaymış bir tek ben biliyormuşum gibi geliyor. tek korkum; bu şiirlerin gereksiz ortamlarda gereksiz insanlarca gereksiz bir fon müziğiyle okunup, dinletilmesi.
  3. leyla ile mecnunda yavuz abi tarafından da seslendirilmiş olan turgut uyar şiiri.
    dlg
  4. fazil say'in 2011 yilinda besteledigi "4 lieder opus 37" eserinde gecen 4 siirden biri. opus 37'nin dunya promiyeri piyanist elif şahin ve mezzo soprano annelie sophie müller tarafindan 2011 yilinda 'mecklenburg vorpommern festspiele' ve 'schleswig holstein festival'lerinde yapilmistir.
    (bkz: masalların masalı - nazım hikmet)
  5. "dönmeyeceğimiz bir yer beğen" dizesi ile bir anda her şeyi bırakıp gitme isteği uyanmış/uyandırmış şiirdir. ve şiirin akışı ile sanki sakarya caddesinden etimesgut'a yol alıyormuş gibi ankara izleri taşıdığını düşündüm. bir oğuz atay esintisi duyduğum için böyle bir algı yada kendimden izler taşıdığını düşündüğüm için ankara'yı hatırlatmış olabilir.