-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (9.00)
oğuz atay'ın edebiyatla ilgili herkes için sürekli merak konusu olmuş günlüğünün bütünü. "kimse dinlemiyorsa beni -ya da istediğim gibi dinlemiyorsa- günlük tutmaktan başka çare kalmıyor. canım insanlar! sonunda bana bunu da yaptınız" sözleriyle başlayan günlük boyunca okur, yazarın son yıllarındaki yalnızlığını paylaşmakla kalmıyor, oyunlarla yaşayanlar'ın oluşum sürecini adım adım izliyor, bir edebiyat laboratuvarındaymış gibi. günlük'ün sonunda, atay'ın tamamlayamadığı eseri eylembilim'den şimdilik bulunabilen parçalar da yer alıyor. bir bilim adamının romanı'nı yazdı. oyunlarla yaşayanlar adlı tiyatro eseri devlet tiyatroları'nda sahnelendi. atay 13 aralık 1977'de, büyük projesi "türkiye'nin ruhu'nu yazamadan hayata gözlerini yumdu.
-
"kimse dinlemiyorsa beni -ya da istediğim gibi dinlemiyorsa- günlük tutmaktan başka çare kalmıyor." gibi muhteşem bir serzeniş ile başlayan, oğuz atay'ın 25 nisan 1970 - 29 ocak 1977 arası tuttuğu günlük kayıtlarından oluşan kitaptır. -
"bana öyle geliyor ki biz çocuk kalmış bir milletiz ve olayları ve dünyayı, mucizelere bağlı, 'myth'lere bağlı bir şekilde yorumluyoruz, en ciddi bir biçimde. aklı başında bir batılının gülerek karşılayacağı ve bize ölesiye ciddi gelen bir şekilde." -
okurken aklıma, "ben de günlük tutuyorum ama dipnotlu, bilgi içeren, alıntıların olduğu bu kadar kapsamlı hiçbir şey yazmıyorum." gibi şeyleri getiren ve oğuz atay'ın diğer 5 kitabı ile yazmaya ömrünün yetmediği türkiye'nin ruhu adlı eserini analiz ettiği günlüğünün kitap halidir... -
sadece yaşadıklarını değil okuduklarını, izlediklerini, düşündüklerini de yazdığından kendinizi ona çok daha yakın hissetmenizi sağlayacak kitaptır. iletişim yayınlarını özverili çalışmalarından ötürü tebrik etmek lazım kitabın bir sayfası yazarın el yazısından diğer tarafıyla bilgisayar yazısından oluşuyor, arada karalamalar var ne kadar insana özgü şeyler, kendi kendinize konuşurken, yazarken bile silmeniz, değiştirmeniz gerekiyor.
kitap "selim gibi günlük tutmaya başlayalım bakalım" cümlesiyle açılır, o an fark edersiniz tutunamayanlar'ın size neden o kadar yakın geldiğini içiniz ısınır.
içerisinde bol bol ülke ve edebiyat eleştirisi de vardır. mesela bir yerde şu ben "türk yazar okumam yea"cılara güzel güzel giydirir, bir başka yerde türk romanının sorunu üzerine önemli tespitler yapar.
ama en önemlisi der ki "insanın geliştiği falan yok, kusurlarına alışıyor o kadar."