dün dokuz eylül senfoni orkestrası'nın yorumunu dinlediğim yalın senfoni.

senfoni dört bölümden oluşuyor. ilk bölümden son bölüme kadar fazla yavaşlamadan sona doğru coşkusu yükseliyor ve en son bittiğinde çok sesli müziğin tininizi nasıl doyurduğuna şaşıyorsunuz. senfonide bulduğum bir eksiklik de klavsenin yalnızca eşlikçi olarak yazılmasıydı. son bölümün hızlı kemanlı bölümleri arasında sessizliği sağlayıp klavseni öne çıkaracak bölümler yazsa haydn son bölümdeki doruğa ulaşmayı ikiye katlardı.