yıldız kenter’in 50. sanat yılı sebebiyle kendi yazıp yönettiği tek kişilik oyundur.

annesi olga hanım’ı, kendisini ve kızı leyla’yı oynuyor yılların tecrübesiyle. engin hepileri bir gölge misali oyunun bazı sahnelerinde ortaya çıkıp (şapkasının altında yüzü maskeli), sonra sessizce kayboluyor.

sahnede yıldız hanım kah ağlar, kah gülerken çıkıyor karşıma… çocukluğunun sıcak anılarını, kızı leyla için endişelerini, şükran bey’e derin aşkını anlatırken izliyorum onu. müşfik kenter'i bir de onun ağzından dinliyorum.. sevgiyle, muhabbetle…

sahnede yaşına rağmen müthiş bir hız ve çeviklikle hareket ederken izliyorum onu üzerini sarıp yerlere kadar uzanan mor elbisesiyle.

bir kez daha hayran kalıyorum …

ve...
oyunun tanıtım kitapçığında şöyle anlatmıştı yıldız hanım;
"yaşam - ölüm arasındaki çizgide, 1920 de annemin türkiye'ye gelmesinden, 2000'e kadar, türkiye'nin sislice bir panoroması önünde üç kadın...
tek gövdede üç kuşak. olga cynthia, ayşe yıldız, fatma leyla..
üç yaşam, üç kavga, üç aşk...
iyi ki hep aşk vardı.."