1. ümit yaşar oğuzcanın insanı sarhoş bitkin kederli ve aşık hissettiren muazzam şiiri. sevdiceğiyle bir ispanyol meyhanesinde değil tek başına ağlayanlara gelsin efendim.

    kararmış tahta masamızda bir şişe şarap,
    gecelerden bir gece bezginiz.
    üstelik adamakıllı sarhoşuz.
    ellerin, ellerimde..

    ispanyol meyhanesinde bir kadın
    çığlık çığlığa şarkı söylüyor.
    belli yıkılmış bir kadın.
    hayli çirkin, hayli geçkin, ağlamaklı.
    zayıf, incecik elli, kalın dudaklı.
    sesi bir tokat gibi patlıyor kulaklarımızda;
    yüzümüz al al oluyor.
    içimiz hüzün dolu, kahır dolu,
    gözlerimiz kanlı..

    ispanyol meyhanesinde bir gece
    seninle baş başayız
    üstelik sarhoşuz adamakıllı.
    daha içelim, daha içelim..

    başını dizlerime daya gözlerin kapalı
    ağla biraz,
    bak ben de ağlıyorum.
    ocakta odunlar sönüyor,
    görüyor musun?
    çığlık çığlığa bir kadın,
    duyuyor musun?

    ah ölelim artık;
    bitsin bu delicesine koşu,
    ispanyol meyhanesi yerin dibine batsın.
    yeter! yeter!
    öleceksek ölelim.
    hadi vur kendini şaraba,
    kedere ve aşka vur.
    daha içelim, daha içelim..

    alkol duvarını geçelim artık;
    damarlarımızdan ispirto akmalı.
    hey garson!
    sustur şu çığlık sesli kadını.
    söyle masamıza gelsin, içelim.
    hey garson!
    bütün hesaplar benden bu gece sen de iç.
    kapat kapıları;
    yabancı gelmesin.
    ispanyol meyhanesinde öldüğümüzü
    kimse bilmesin.
    daha içelim, daha içelim...