“akşam eve döneceğimiz saate göre rota belirlemek, evden çıkarken şehrin nerelerinden geçeceğimize göre kıyafet seçmek gibi gündelik hayatımıza dair ayrıntılar yanında bir de pek görünür olmayan konular var: ekonomik imkânlarımız dolayısıyla seçme imkânımız varsa, şehrin neresinde oturmak daha güvenli ve rahat? mahalle hayatı, çocuğu olan bekâr bir kadın için siteye göre daha mı güvenli? yaşadığımız yerde çevremizle kuracağımız ilişkilerin sınırları olmalı mı? erkek arkadaşlarımızın eve girip çıkması sorun olur mu? ailemizin ya da arkadaşlarımızın oturduğu mahallede yaşamak, kolaylaştırıcı olabilir mi?”

çok tanıdık geldi değil mi? hatta belki az bile...sırf "sahipsiz" görünmemek için alyans takan kadınlar, gardrobu toplu taşımaya binilecek günler - binilmeyecek günler şeklinde ayrılmış kadınlar, minibüs boşalınca her ihtimale karşı durağına gelmeden inen kadınlar, kafeye yalnız oturmuşsa "sebepsiz" yere bir yerlere telefon eden kadınlar, balkona çıkıp oturmaktan, yolda gülümsemekten imtina eden kadınlar... bir süre sonra kendi tercihleriymiş gibi kanıksanan, oysa -mış gibi yapmayı pek iyi bilen iki yüzlü toplumun dayatmaları ile görünmezlik ihtisasını başarıyla verecek kadınlar...adı "ihtiyatlı yaşam".