pentagram'ın 2012 çıkışlı mmxii albümünün 7. şarkısı. albümdeki en ilginç melodiye sahip şarkılardan biridir benim için. alabildiğine sert bir şarkı olmasına rağmen (hem vokal hem alt yapı olarak) şarkı bence fazlasıyla duygusaldır. evet şarkı tam bir heavy metal şarkısı ama bir o kadar da duygusal. canlı performansında gökalp ergen söylerken bir içine kapanıyor acı çekiyor adeta. ah bir de o solo. metin türkcan sololarında zaten sertlik kadar duygusallık da vardır. bu şarkıda da ara ara slidelarla insanın içini acıtan bir solo yazmış. anlamayan bir insan "bu ne be çok sert şarkı bu" diyebilir ama benim için anlamı çok başka.