j.d. salinger

Kimdir?

j. d. salinger (jerome david salinger) 1 ocak 1919’da new york’ta doğdu. manhattan’da, az sayıdaki söyleşilerinden birinde söylediği gibi, 1951’de yayımlanan ve bugün bir ‘modern-klasik’ sayılan tek romanı “the catcher in the rye”daki holden caulfield’ın çocukluğuna oldukça benzeyen bir çocukluk geçirdi. 1934-36 arası valley forge askeri akademisi’ne, 1937-38 arası ursinus college ve new york üniversitesi’ne gitti, 1939’da üniversitesi’nde yazı derslerine katıldı. 1941-48 arasında “colliers”, “esquire” ve “cosmopolitan” gibi zamanın ‘şık’ dergilerinde yirmi öykü yayımladı, ancak 1954’ten beri bunların yeniden yayımlanmasına izin vermiyor. (yine de, 1974’te korsan bir basım yapıldı)


  1. kitap kapakları bile içerikleri gibi sade olan, yalın bir dili tercih etmiş olan münzevi yazar. favori yazarlarımdandır kendisi.
  2. salinger, amerikan edebiyatının en önemli yazarlarından birisidir. toplumun gösteriş meraklılığı ve materyalist yaklaşımını en iyi şekilde eleştirmiş ve yazdığı onca kitaba rağmen bu duruşunu bozmayarak asla kendini satmamıştır. kuzey amerika'da ünlülüğü bir rock star ölçüsünde olsa da zamanında, kendisini evine kapayıp toplumdan kısmen soyutlayarak ününün ve yaptıklarının değil, kitaplarının gündemde olmasını sağlamaya çalışmıştır. bu ünü sağıp, günümüz yazarlarının yaptığı gibi, kişisel zevkleri için kullanmamıştır.

    çavdar tarlasında çocuklar, franny ve zooey, 9 öykü, yükseltin tavan kirişini ustalar ve seymour: bir giriş isimli kitaplarının yanında, 2016-2018 yılları arasında bir sürede çıkacak ölmeden önce yazdığı ama asla yayınlatmadığı kitaplar da vardır. glass ailesinin hikayesini derinleştirecek bir kaç kitap olduğundan da kişisel olarak eminim.

    bu arada çok aşık olduğu sevgilisi, salinger 2. dünya savaşına gittiği sırada, onu charlie chaplin için terk etmiştir. sinemadan nefret etmesinin temel sebebinin de bu olduğunu düşünüyorum.
  3. sezgi
  4. kameralara düşmandır. ölümüne kadar her tür görüntü/video/fotoğraf/belgesel teklifini huysuz bir ihtiyar edasıyla reddetmiştir. markette alışveriş yaparken fotoğrafını çekenlerin üzerine yürümüşlüğü bile var. ayrıca kitaplarını çevirip basacak yayınevlerine kapak tasarımında son sözü söyleme şartı koşarmış. hiçbir kitabında adının yazıldığı punto, kitabın isminden daha büyük değildir. alengirli şekilli şüküllü kapaklara izin vermezmiş. böyle birtakım ufak sapıklıkların insanı. severiz.