anılar biriktikçe sisleniyor aşklarda 
yitiriliyor serüven duygusu ki o zaman 
şeytanımı koluma takıp gitmeliyim 
yeni bir cehennem kurmalıyım kendime 
hep kendini yineliyorken sesler kokular 
gittikçe birbirine benziyorken dünle bugün 
ölümsüz olmak kadar ürkünç birşey 
bu dünyaya alışmak duygusu 

sonsuza kadar sonsuzluğa asılı kalmak 
tanrılara ödül insanoğluna cezaysa 
kalbim bağışlanmayacak birşey yap 
katlanma kendine ve bu dünyaya 

kalbim ödünç say sana ayrılan ne varsa 
geri vermiştin dinini 
dilini de unut artık 
aztektin yahut kürt, hüznünse kızılderili 
geri ver ne kalmışsa sende, umutların dahil 
hiçlik, o sezdiren keder 
buydu senin payın 
duyumsa sülfürün yarışını 
seni vur ,seni bekleme, seni tarihsiz kıl 
bir kartala parçalat seni kayalara zincirleyerek 
kurbanla kurban eden bilinmiyor tarihe bakarsan 
bir efsaneydi yaşamak, sende bilmiyorsun bunu 
medyomdu kimya bir senfoninin diliydi belki 
yeni cehennemler kurmuştuk bilinebilir şeylerden 
sözünü tut artık, seni tarihsiz kıl 
ve katlanma bu dünyaya ey kalbim