1. iç anadolu bölgesinin güneyinde yer alan, 1989 yılında konya'dan ayrılarak il olmuş, plakası 70 olan il.

    türkiye'de piyasada bulunan bisküvi, kek, kraker, gofret vb. ürünlerin bir çoğu bu ilimizdeki fabrikalarda üretilmektedir. bu sebepledir ki şehirde bir nevi sanayi turizmi mevcuttur.

    konya ve mersin illeri arasında yer alması sebebiyle yazlıkçıların seyahat güzergahında yer alır. görülebilecek pek bir doğal güzelliği olmamasına rağmen selçuklular ve karamanoğulları dönemlerinden kalma bir çok tarihi mekan mevcuttur.

    aktekke camii, hatuniye medresesi, binbir kilise, manazan mağaraları ilk akla gelen ve görülebilecek yerlerdir. aynı zamanda atatürk'ün ata yurdu olarak bilinen taşkale kasabası bu ilimize bağlıdır.
  2. doğduğum, büyüdüğüm ve şu an yaşamakta olduğum şehir. konya ile birlikte en çok tarım yapılan illerden birisidir sanıyorum.

    ilin merkez ilçesinin bir ucundan diğer ucu kuş uçuşu 8 kilometre civarındadır ve bu mesafe içerisinde gezilip-görülecek mekan olarak tarihi camiler ve bir kaç hamamdan başka bir şey yoktur diyebilirim. şehri köylüler kurmuştur desem yanlış olmaz çünkü büyüklerimin anlattığına göre konya'dan ayrılıp il olduğunda yaklaşık 10.000 kadar nüfusu bulunmaktaymış. insanlar genel olarak muhafazakar ve tutucu. üniversitenin de etkisiyle şehirdeki insan profili değişmiş olup çok da iyi olmuştur.

    potansiyeli olan bir şehir olduğunu düşünüyorum ama işiniz düşmediği sürece gelmeyin bence. ben olsam gelmezdim.
  3. nüfusa kayıtlı olduğum yer. merkezi çok büyük olmamasına rağmen her yer birbirine benzediği için kaybolma riskiniz yüksek (en azından birkaç kere 'nerdeyim la ben' dedim kendi kendime). ha bide unutmadan
  4. uzun yıllar önce; uzun yıllar yaşadığım şehir. şu ara ne alemde bilmiyorum ama yakın zamanda gördüğüm fotoğraflarıyla aman aman bir değişiklik içinde olmadığını anladım. öğrenciler için uygun, mütevazi, kendi çapında; mersin ve konya gibi yerlere yakınlığı olan şirin bir il. eğer beklentilerinizi çok yukarı tutmazsanız paranız da, zamanınız da dolu dolu harcanır. hatta şu an hızlı trenler sayesinde ulaşım bile çok kolay. eskiden ben 16-17 saat tren yolculuğu yaptığımı bilirim 1 gün için üstelik.

    konum gereği pek çok bulgur, çikolata, bisküvi... vs gibi fabrikaları içinde barındırır. zamanında fabrikalara çok organizasyon düzenlemiştik, o zaman selçuk üniversitesine bağlıydı. sonra karamanoğlu mehmet bey üniversitesi olarak yeni fakülteleriyle hizmet verdi.

    tavuk dönerlerini, tekrar tekrar yediğim dondurmalarını, adana dostlar' da yediğim etli ekmeklerini, stadını, hatuniye' yi, okul yıllarımı .... hiç bir zaman unutamam. yerel halkı yobaz olarak bilinir ve lanse edilir ama biz çok yakınlık gördük o zamanlar, ekmeklerini yedik. esnafına kadar sahip çıktılar sağolsunlar .

    oranın simgesi muharrem amcamı asla unutamam :( namı diğer kırmızılı adam. hayatımda en güzel duayı ondan duydum ben, allah rahmet eylesin . bütün karaman, sokaklara dökülmüş onun için ; ben izne gelmiştim o öldüğünde yetişemedim .

    kışları haliyle çok soğuk , -35 dereceyi gördüğüm yıllar oldu, ama neden bilmem alışıyorsun. semt pazarlarından alış veriş eder, gizlice yurda sokardık, uygundu fiyatları. etle çiğ köfte yaptığımızı bilirim yurt odasında,^: şlappp diye tavana bile attık , tuttuğunu görmek için . :d^

    bendeki anıları güzel .
  5. herkes kötülemiş ne var kötüleyecek anlamadım çünkü hiçbir şey yok burda.