-
kayınpedere baba demek vb...
son zamanlarda dahil olduğum kuşağın evlilik çağının gelmesi ve hatta etrafımda bekar sayısının oldukça azalırken yeni evli, çıtır gelin damat sayılarının patlama yapmasıyla; çok tartışmalara tanık olduğum konu.
"hayır efendim ben senin annene anne demem"ler, "benim bir annem var"lar havada uçuyor. genellikle gelinlerden duyuyorum damatlara her şey uygun gibi.
kendi düşünceme gelirsem, bilmiyorum çok kalabalık,anne -baba tarafları bile birbirine çok bağlı olan bir ailede büyüdüğümden midir nedir bana çok "normal" geliyor anne demek.
annemin babannemi anaannemden ayrı tuttuğunu bilmem mesela...
sonuçta evlenip aile kuruyorsun, eşinin ailesi de, senin ailen de kurduğun bu çekirdekçik ailenin bir dış katmanı olan çekirdek aileyi oluşturuyor. ^:bilmiyorum anlatabildim mi^ işte bu ailede anneye anne babaya baba denir görüşündeyim.
hayır kendi annenin de kaynanana anne dedin diye alınacağı da yok üstelik...
daha "ben modernim o mu kaldı"ya falan gerek yok bence.
^:neleri kafaya taktım canlar..^ -
sevdiğin insanın annesini babasını benimsemedikten sonra ne anladım o sevgiden. sadece sevdiğin insana değil onun çevresindeki insanlarada değer vermek gerekiyor. tabi o insanlarda sana aynı yakınlığı göstermeli o zaman kıymetli olur o ilişki. -
ben genelde insanlara karşı mesafeli olduğum için, bu konuda net konuşamayacağım, kesinlikle demem demiyorum ama diyene kadar da epey bir zaman geçer diye düşünüyorum.
hele durun önce bir kızı bulalım da sıra ona gelsin.