1. yapana deli yaftası yapıştırdıkları bir eylem. kendi kendine konuşmanın kardeşi, kendi kendine film izlemenin abisi.
    herkes siz olduğunda sadece bir perdelik ömrünüzde bir seyirci olduğunuzu haykırır size. işin garip tarafı oynayanın da, izleyenin de sadece ama sadece siz olduğunuz gerçeğini unutturacak kadar gerçekçi! olması belki de.
    işık ve motor:
    hülya bugün nasılsın?
    -iyiyim ateş peki ya sen.
    sen iyi isen ben de iyiyim hülya.
    -allah razı olsun senden ateş.
    sen razıysan eminim o da razıdır hülya.
    -canım ateşim, biraz sıkıştım, borç istesem senden.
    tabi ki, ama bu sana verilmiş bir borç değildir. bu allaha verilmiş bir borçtur. bunu bana o ödeyecek. senin bana borcun yok. bunu kabul edersen verebilirim.

    bizler yanlış yaptık. ayırmayı kutsal saydık. ayırmak bilgiye giden doğru yoldu. bunu elbette kabul ediyorum. fakat hülya hastayken iyiyiz diye şükrettik, hülya muhtaçken iyi ki muhtaç değiliz diye şükrettik, hülyaya para verdik, paraca ondan üstün olduğumuz için böbürlendik.
    durun, durun, lütfen durun. kendinizi yeniden konumlandırın. biz sadece şahit olmaya geldik. neye? neye? neyeeeeee?
    kendi kendimize.