1. 1. şöyle böğürüyor bir kambur

    kardeşler! deniz geçen ahali! erken kalkalım
    köroğlunun koynundan biraz
    kalender ilk vapurumuzdur
    gidiyor yunuslarla yarışacak

    üstünde nasıl geçirmiştir
    geceyi iskelede tehlikeli denizin

    gemi arslanı bursalı bir anadır niçin
    ölü çocuğunu nüfusa yazdıracak

    niçin zurnalaşmış bir zurnacı
    göndere çekmiştir kendini kıçta


    2. şöyle de böğürebilir bir kambur

    öksüz çocuklar! deniz cenazesi babalarınızın
    döşeğinden, peki yetimler pazen?

    tabiatı eleştirmeyiniz sakın
    kuş yapraklarını döktüğü için

    dokunmayın çocuklara sabah
    sabah ulan! loncaya yazılmadan

    şairlikten kesilenler kolu! hiç
    olmazsa kamburların ölümünü tabiattan bilmeyiniz


    3. vaktinizi alacak bir kambur

    mor biletli yolcular! el değiştiren halk kartları!
    ne kadar az yer kaplıyorsunuz

    sırtını bacaya dayamış gece görevlisi bir ölü
    yıkayıcısının yorgunluğu akıyor
    bilir misiniz kendisi yeryüzünden yanadır hayatta

    otuz üçlerde sudan başlamış bir kan
    davası üzre ayakta bir laz oğlu
    kasımpaşa zindanına işkencelere götürülüyordur
    iki kurtun eşliğinde ve arasında


    4. dağ hamamında yıkanmış bir kambur

    belli ki kaçmıştır çok ağır cezalı bir çocuk
    kurulu zulmün yetiştirme yurtlarından
    çakıyla kazımıştır içerden kapısına
    kuş dillerinde olmaz bir helanın şahlığı mahlığı

    geçme oğlum geçme süründürürler
    namık kemal köprüsünden insanı

    arı yapayalnızlığına çömelmiş gazeteye bakıyor kara
    yeldirmeli kurşuncu bir nine
    askeri mızıka okuluna giremeyiş
    sınavları yedek aday listesi

    her yıl arar ve bulur ve sarsıldığını kimse göremez
    idam edilmiş torununun ilk adını


    5. dikişi temiz iğneardı bir kambur

    irgat mahallinde ilk derse ve hiç
    bir derse girmeyecek dudak tiryakisi iki öğrenci
    şiiri devamlıdır maalesef sesi dışarı
    vermeyen yüksek ve alçak kaldırım sinemalarının

    giderler harçlıklarına eserse
    haliç vapurlarıyla zap suyu'na

    bir körlüğün de beyaz sesi tiz
    ayvansaray tezgâhlarında kalafatlanmıştır


    6. varolabilmek içindir bir kambur

    utanıyor kısıkiı'dan bir kızın eprimiş hırkası
    karşısındaki bir üsküdar sultanıdır
    ezelden beri oturmuş bıyıklarının kapı önüne

    biletçiyle tartışıyor bir kocaoğlan
    biletsiz ayıcısı icadiyeli çocuk nedeniyle

    hey gidi farketmeyen para kardeş!
    tedavülün kaldırıldığını töremizden


    7. anlaşılmayan muhasebeci bir kambur

    ey atlaslarda eski coğrafyalarda
    yerleşecek toprak arayan halklar!
    yıkıntılarımızdaki incir ağaçları

    değdi ilk mahmuzumuz son istanbul'a
    yüz çocuk boşalttı ki ebru işçisidirler

    kalender yolcuları da sarışın çırak
    karaşın usta olmuş dağılıyorlar dağılmasınlar

    bolahenk bir bando mızıka tınlıyor kıyıda
    kontrbasist yarbay alman lange bey şef


    8. kendi kendinin terzisi bir kambur

    bir kat adamlığını da dumana vermiş
    üsküdarlı kalender şair arkadaşlar hey!

    sizi buraya bizi bugünlere esenlikle getiren
    tek kürek kayıkçılıktan yetişme azgınlığımıza
    gerçekte kancığın kendisi kıçın kıçın yanaşmıştır

    çünkü her kambur biraz şair bir ailedendir
    toparlarsak kendi kendinin çırağı da olabilir
    ölü sözcüklere ve çocuklara can vermek için
    hangi marş iki kez çalınırsa yeryüzünde unutmayın
    hem usta hem çırak bir kambur içindir.