sevda dipsiz bir kör kuyu
düşersen bir daha çıkamazsın
zaman bak akıp geçiyor
ne yapsan, onu durduramazsın

sevinçle, hüzünle, umutla geçer ömür
ama yine sen kendinle kalırsın

çok zordur ümitsiz yaşamak
yalnızlık hep senle olacak
yüklenip çıkarsın dağlara
bir anda inmişsin sığlara

insanlar hayatta bir vardır, bir yoktur.
ama yine sen kendinle kalırsın.

gecenin sonu hep aydınlık
insanın ruhu hep karanlık
refakat edersin hayata
ziyaret son bulur toprakta