1. din düşmanı olmaları bu sebeplerden biridir.
  2. çünkü komünizm, içinde bulunan her bireyin kavrayışını gerektiren bir ütopyadır. öyle devrimle olacak bir iş değildir. ayrıca, iyi kötü bir konuma gelen insanların hak esasından yakınlık esasına geçen yargısı buna engeldir.

    din ile ilgili bakış açısı çekimserdir. devletlerin dini olamaz, olmamalı. ayrıca marx dindar bir insan değildi diye kurduğu mantık yanlış demek aptallıktır. her şeyin ilerlemesi gelişmesi nasıl doğalsa onunda yeni bir reçete yapmakta kaynak olarak kullanılması o kadar doğaldır.

    hergünün aynı olması, durağanlık, muhafazakarlık insan doğasının tersidir.
  3. kapitalizm bizi zenginlerin kölesi yapar komünizm ise devletin. hata yaptığı kısım bireyliğe dair şeyleri öldürmesidir. yoksa aslında çok iyi niyetlerle başlamıştır
  4. kaldırmayı düşündüğü sınıf yapılarının günümüzde daha farklı bir hal almış olması olabilir. peki bunun sebebi ne? bakalım.
    mesela; zengin ve fakir arasındaki sınıf farkını eski keskinliğinde kabul edelim. hatta daha da fazla olsun.
    şimdi fakir sınıfı içerisinde bile onlarca alt sınıf ayrımı yapılabilir. artık maddi durumu kötü olan insanlar zengin kesmin olanaklarından kendi ekonomik refahları sarsılsa bile yararlanma peşinde, iki maaşını bir telefona vermek gibi. buna sebep olan şey peki hakikaten kapitalizmin insana dayatması mı? televizyonun, çevresinin "al şunu!" baskısı mı?
    peki insana bunu kabul ettiren şey ne?
    cevabı; ego.

    komünizm insana fazla güveniyor.
  5. metafetisizm komünizme sıçrama yapabileceğimiz boyutlara ulasamamistir. sebepte budur. öğretiye göre her şey bir üst boyuta ulaşmak için köşeye sıkışmayi bekler. dünyanın oluşumu da, canlıların evrimi de bu şekilde gerçekleşir. yani demem o ki, komunal düzene evrilmek için gerekli derecede köşeye sıkısmadik.