"rayların üzerinden geçtiler, yoldan aşağıya inip, nehre doğru yürüdüler. yürürken yanlarında bir şey yoktu ama hep konuşuyorlardı. danilka sorular soruyor, terenty cevaplıyordu. terenty onun tüm sorularını yanıtlıyordu ve tabiatta onu şaşırtan hiçbir sır yoktu. her şeyi biliyordu, mesela bütün yaban çiçeklerinin, hayvanların ve taşların isimlerini biliyordu, hangi bitkilerin hastalıkları iyileştirdiğini biliyordu, bir atın veya ineğin yaşını söylemekte zorluk çekmiyordu, güneşin batışına, ay’a veya kuşlara bakıp, ertesi gün havanın nasıl olacağını söyleyebiliyordu. ve gerçekten de böyle bilgili olan sadece terenty değildi, silanty silitch, hancı, bahçevan, çoban ve genel olarak söylersek tüm köylüler onun kadar biliyorlardı. bu insanlar kitaplardan değil, ormandan, tarlalardan, nehir kıyısından öğrenmişlerdi, öğretmenleri onlara şarkı söyleyen kuşların kendisiydi ve giderken arkasında bir kızıllık bırakan güneş, ağaçlar ve yabani bitkilerdi."