bir büyüsü olduğuna inandığım,bazı evlerde yandığı gibi bazı evlerde yanmadığını düşündüğüm ışıklı top.

şebnem işigüzel manuel'e ithaf ettiği 2002 tarihli romanı sarmaşık'ta anlatır lamba hırsızlığını.

**
lambalarınızı çalıyorum. lambalarınızla birlikte evinizin huzurunu ve mutluluğunu da..
bütün kıskançlığımla
imza:lamba hırsızınız. uzak bir pencere komşunuz. beni affedin,deli olduğumu düşünün.

ev rüyasında ki gibiydi. mucizelere,kapılar kapalıyken ardını gören gözlere inanırdı. mutsuz hayatı onu bezdirmese,gerçekle arasına bir perde çekmeseydi,kalbi huzursuz ruhunu hakikat okyanusuna taşıyan bir ırmak gibi akıtabilirdi. o zaman ağlaya ağlaya,bu güzel evin lambalarını çalmak gibi bir kötülük yapmazdı. lambaları tek tek fişlerinden çekip o fişleri katlayıp bağlarken,yaptığı şeyin kötü bir şey olmadığına,son bir umutla kendisini inandırmaya gayret etti.

''lambalarının değerini bilecekler'' dedi. ''dolayısıyla mutlulukları ve huzurlarının da.