gustav mahlerin jean paul'ün titan adlı romanından esinlenerek 1888 yılında tamamladığı senfoni.

birinci bölüm uyuşuk olmayacak kadar hızlı, doğadaki güzellikleri kaçırmayacak kadar yavaşlıkta bir kır yürüyüşü temposunda bestelenmiştir. yaylı çalgıların sakin ama dolu ezgileri ağaçların arasından ışıyan sabah güneşini andırır. bakır çalgıların tınlamaları ise ağaçların yapraklarında yeni uyanmış kuşların ötüşlerini üstlenir. bu bölüme daha sonra bestecinin "bir gezginin şarkıları" adlı yapıtında kullandığı "bu sabah tarlalarda gezdim" şarkısının izleği eklenir. yaşama ve doğaya bağlılığın işlendiği bu parça aydınlık ve özgür kişiliğiyle yan izleklerle gelişir.

ikinci bölüm 3/4lük ölçüde la majör tonda vals havasındadır. neşeli ve ongun bir izleği vardır.

üçüncü bölümde jacquez callot'un avcının cenaze töreni adlı yapıtından esinlenmiştir.
avcının tabutunun çevresinde tavşanlar bayraklar taşımakta, kedi karga ve baykuşlardan oluşan bando takımı cenaze marşını çalarken diğerleri ağır adımlarla yürümektedir.

ara verilmeden girilen dördüncü bölüm do si reb fa lab den oluşan uyumsuz bir akorla başlar. mahler bunu derinden yaralanmış bir kalbin haykırışı olarak tanımlar. bölüm bestecinin açıklamasına göre cehennemden cennete geçişi canlandırır.
birinci bölümdeki izleklerin yoğun biçimde işlenmesiyle sona yaklaşan yapıt görkemli bir coşkunlukla sona erer.