aslında 5-10 sayfada anlatılacak derdini aynı şeyleri çevirip çevirip başka başlıklarla anlatarak şişmiş kitap.

argümanları birkaç noktada toplayabiliriz.

1- osmanlı'da sermaye birikimi, işçi sınıfı yoktu. saray bürokrasisi vardı, türkiye de bu mirası devraldı.
2- türkiye sanayileşme aşamasını bitirememiş, sınıfları gürbüzleşmemiş arada kalmış bir ülke. ne burjuvası modern anlamda burjuva ne proleteri proleter.
3- dünya sanayileşme dönemini bitirdi, bilgi çağı başladı.
4- yurtdışından örnekler de bize gösteriyor ki solcular bile diyalektiği, toplumsal dayanışmayı es geçmeden piyasa ekonomisini benimsemeye başladı.
5- kapitalizm aman ne güzel, çok güzel. liberalizm gibisi var mı.

bunları anlatırken de ara ara kendiyle çelişmiş yazılar mevcut. örneğin bir yazı türkiye bilgi çağını yakalayamadı derken öbürü bilgi çağını yakalamada herhangi bir sorun yok diyor.

özet itibariyle birbirini tekrarlayan yazılardan oluşan, çok da mühim şeyler söylemeyen, kapitalizm şakşakçısı, vasat bir kitap.