1. farsça bir kelime olmakla, kalabalıktan kaçan, insanlardan hoşlanmayan kişi manasına gelmektedir.
  2. kalabalıklardan ve kalabalık insan toplulukları arasında olmaktan hoşlanmayan, insan kişisi.

    dayanabileceği tek kalabalık kendi kafa karışıklığıdır. bir diyojendir adeta bir zebercettir, beyaz mantolu adam dır.

    bu insan kişileri zerdüştmüşçesinegilleriçerisinde yerini alır. temel ihtiyaçları dışında kalabalıklardan uzak kalmayı tercih eder ki biliyorsunuz iki kişiyi geçince dayanılmaz olur insan.
    çevremizde vardır böyle insanlar.
    üzmeyin onları.
    var olsunlar iyi ki varlar.

    (bkz: mizantrop)
  3. düşündüklerini; ikili ilişkilerde sözlerle ifade etmekte zorlanan kişinin, etrafındaki diğer insanlardan kaçarak huzur bulması hali diye de açıklanabilir.

    zaten kendini ifade etmekte zorlanan kişi, kısır döngüye girebilir bu durumda..

    eleştirilere sürekli açıklama getirmeye çalışmanın yoruculuğu bir tarafa, zaten tutuk olan konuşması iyice tıkanma noktasına gelir ki; dış ortamla konuşmayı kesip, kendi içinde soru cevap olayına dönüştürür konuşmasını...

    bu sebepten daha az konuşmaya...
    insanlardan daha çok uzaklaşıp,
    daha fazla yalnız kalmaya başlar..

    delirmenin giriş kapısı önünde zaman geçirmemek için; kendine yeni uğraşlar, kendini ifade edebileceği başka alanlar bulmaya yönelir...

    ya da tam tersini yapıp kendisi ve iç dünyası arasında kısılıp kalır ki bence en kötüsü budur...
  4. dilimize farsçadan geçmiş bir kelimedir. insan anlamına gelen merdüm ile kaçma manasına gelen güriz kelimelerinin birleştirilmesinden oluşturulmuştur. insanlardan kaçan ya da kalabalıktan korkan anlamına gelir.
  5. fransızca kökenli "mizantrop" sözcüğünün menşei farsça olan karşılığıdır. bir boyutuyla çeşitli nedenlerle asosyal olan veya olmayı tercih eden kimseleri ifade eder. bir boyutuyla ise, insanlara ve insan doğasına karşı olan olumsuz yargıları nedeniyle onlardan uzak duran kimseleri ifade eder. bu durumdaki bir kimse, insanların doğaları ve eylemleri itibarıyla kötülüğe meyilli oldukları kanısındadır. bu yüzden, insanlara karşı mütemadî bir korku ve endişe içersinde olabileceği gibi, aynı zamanda bir nefret duygusu içersinde de olabilir. insana ve insan doğasına karşı duyulan bu korku ve nefret olgusu ideolojik bakımdan mizantropi ve mizantropizm olarak ifade edilir. (bkz: misanthropy)