-
- izledim
- izlemek istiyorum
-
youreads puanı (8.29)
diane "die" després üç yıl önce kocasını kaybetmiş, tek oğluyla hayatta ayakları üstünde duran bir kadındır. sadece geçinebilecekleri kadar parayı kazanabilmek için elinden geleni yapan diane, 15 yaşındaki oğlu steve'in hiperaktivite ve dikkat bozukluğu hastalığı nedeniyle çok zor zamanlar geçirmeye başlar. kocasını kaybetmesinin ardından oğlu steve'i rehabilitasyon merkezine götürür. ancak steve burada yangın çıkarmak ya da başka bir hastayı yaralamaya kadar varan şiddet olaylarına başvurunca merkezle ilişiği kesilir. görevliler diane'e iki seçenek sunmuştur. oğluna ya kendisi bakacak ya da ıslahevine gönderecektir. ikinci seçenek diane için imkansızdır ve bu nedenle çocuğuna tek başına bakması gerekecektir...
-
senaristliğini ve yönetmenliğini genç ve üretken sinemacı xavier dolan’ın üstlendiği 2014 yapımı filmin oyuncu kadrosunda ise anne dorval, antoine-olivier pilon ve suzanne clément bulunuyor.
anne dorval inanılmaz bir oyunculuk sergiliyor. müzikler harika. xavier dolan filmlerini seviyorsanız hiç pişman olmazsınız. -
Zannımca xavier dolan'ın en iyi filmi. 2014 cannes film festivalinde ana yarışma bölümünde altın palmiyeye aday gösterilip jüri özel ödülünü almış ve dakikalarca ayakta alkışlanmıştır.
İnsanı duygudan duyguya sürükler. Ayrıca çok cesurdur çünkü 1:1 ekran ölçeği ile izleyiciye sunulur. İlk başta alışamam ben buna deseniz de die ve steve sizi kyla'ya da yaptıkları gibi kendi dünyalarına hapsediverir. Bu sebeple filmin çoğu anında kyla ile bütünleşip, bu ilginç ve bir o kadar da muhteşem anne- oğul ilişkisinden gözlerinizi alamazsınız. Orada sıkışırsınız, canınız yanar fakat en sert anında bile içinizi yumuşatan bir şarkı ya da bir dans ile sizi sakinleştirirler. Tam o anda, yani hapishanenize alıştığınız anda Oasis-wonderwall eşliğinde filmin en güzel sahnesini yaşayarak (şu ana dek izlediğim en nefes kesen sahne olabilir) ve gözleriniz dolarak o hapishanede el ele tutuşarak kaçarsınız.
Mommy filmi için özgürlük, sevgi ve doğru olanı yapma hissi bizim bildiğimiz türden kolay seçimlerden ibaret değildir. Her kaçışın sonunda ayrı bir demir parmaklık, her mutluluğun sonunda başka bir acı vardır. Film bittiğindeyse paramparça olmuş ve kan kaybeder vaziyette koltukta kalakalırsınız.
Filmin sayısız mükemmel sahnesi var. Bahsettiğim ekran genişletme sahnesi belki de en iyisi. Die ve steve'in dans sahnesi ve söyledikleri şarkı insanı mest eder, karanlık bir gecede denizde yüzüyor hissine kapılırsınız.
Bunların yanı sıra xavier dolan oedipus kompleksi'ne hafif bir dokunuş yaparak bu anne oğul ilişkisini daha derine taşır. Bu bağlılık iki tarafın da canını en az sizinki kadar yakar. İlk filmi olmasına inanamayacağınız bir oyunculuk sergiler Antoine Olivier Pilon. Ve beni kendisine kör kütük aşık etmiştir.