1. kara delikler de dahil olmak üzere her şey o noktadan çıkmıştı. o. evrenin, yıldızların, ayın ve dünyanın ilk hali. herşey olmadan önce o nokta, o eylemsiz nokta vardı. bir şey vardı. o da noktaydı. zaman ise eylemsizlikten dolayı yoktu. başı ve sonu olmayan, sınırını bilmeyen o noktanın patlamasını dinleyen başka bir kulak olsaydı eğer, bu patlamanın evrenin bugüne değin işitilmiş en korkunç, en gürültülü sesi olduğunu duyacaktı. başkası yoktu. kulak da. nokta vardı. işte senden ilk o zaman, patlamayla ayrıldım güzel kelimem.

    hatırla. söz verdik birlikte döneceğimize. yaklaşması yasak olan, parıl parıl parlayan bu ağaçlara oturacak, meyve verecek ve meyvedeki tohumlarla üreyecektik. yaşayacak, çoğalacak ve ölecektik.
    hayır. elbette ağaçlarımız zaman denilen kurdun bizi kemirmesi ile yok olacaktı. baki olan ağaçlar değildi. baki olan bizdik. bulmak zorunda olduğumuz kimliğimizi haykırdığımızda kanatlı atlarımız gelir, bizi sonsuza ve kara deliklere daha da yaklaştırırdı. o kara deliklerden geçip de dönen olmadı. o yüzden sana tekilliği anlatamam. ama çoklukla. çoklukla.

    çekirgeler gibiydik güzel kelimem. bu koca galakside gezegenden gezegene geçen ışıl ışıl kanatlı atlara binmiş ışıktan çekirgeler. ölmek. ölmek için nefes aldık belki. böylelikle sonsuzluğu anlamlandırabilecektik. üremek. çoğalmak için nefes aldık. böylece belki de tekilliği anlamlandırabilecektik.
    hayırrrr, anlamıyorsun. yazgımız tek kişilik değil.
    hayırrrrrr. dönüşün bu kanatlarla olmaz. bu cehennemde, ki cehennem çoklukta kaybolmak ve sana yardım edecek birini bulamamakla adını hakeder, tek kurtulmak yazgına ters. mümkün değil. çünkü ayrıldığın için ve ayıranı kullandığın için bir bakıma anetlisin. affedilenler bir cehennemden, karadeliğe kendilerini daha da yaklaştıracak başka bir cehenneme geçiş yapabilirler. cennet mi? kendi cennetinden mi bahsediyoruz yoksa bizim cennetimizden mi? bizim cennetimizde ne sen varsın güzel kelimem ne de ben. neden sana ihtiyacım var, şimdi anladın mı?
  2. çünkü sen olmazsan ben olmam.
  3. çünkü kendimizle ilgili fikirlerle tatmin olmamızı sağlayacak birilerinin varlığına ihtiyacımız var.
  4. zevk? çoğalma iç güdüsü? tatmin? onaylanma ihtiyacı?bir masturbasyon ve bir hermafroditizm de bunları çözebilirdi. eğer olay tatmin ise.

    neden benlere ayrıldık? neden ortak paydalarda birleşip kesiri 1' e eşitleyemiyoruz? bana ne zaman kendine davrandığın gibi davranacaksın? beni ayırmamayı ne zaman öğreneceksin?

    bu ayrımla, bu kadar fazla asimetri ile istediğim ne?
    sana neden ihtiyaç duyayım?
  5. çünkü sana anlatmadıktan sonra benim eyleme geçmemin bir mantığı yok. seni tanımadan önce yaptığım her şeyi sana anlatmak için yaşamışım oysa. şairin dediği gibi "ben sensizde yaşarım ama seninle daha iyi yaşarım" niye yoksa bu kadar hır gür. maddi olarak senden beklentim yok benim. orada dur. hayatını yaşa. yeter ki ben koşarak sana geldiğimde beni dinleyen ol. üstelik fiziksel olarak bulunmana da gerek yok. ben beni dinlemeyi sevdiğini bileyim yeter bana. yoksa sikmişim hayatını. gevurun wish you were here dedği işte. ama illa kanlı canlı olmasan da olur. bir yerlerde olduğunu, beni dinlediğini bilmek yetiyor bana. hayatı ciddiye almam için bir sebep veriyorsun bana. sana ihtiyacım var, çünkü sen hayatsın, tıpkı benim sana olduğum gibi.
  6. çünkü seni sana ben gösteriyorum.
    seni herkesten koruyorum.
    sana birtanem gibi davranıyorum.
    her güzel şeyi senin için istiyorum.
    daha uzun yaşaman için koruyorum seni.
    hadi ayağa kalk.
  7. biliyorsun ki satrançta doğru ya da yanlış hamle yoktur.
    her hamle kazanmak için oynanır.
    kaybeden öğrenir. kazanan?
    öğrenmek vardır.
    beni bana öğret.
    işte bu yüzden sana ihtiyacım var.
  8. ayırmadan öğrenemem.
    kıyaslamadan.
    beyazı, ki ne çok severim bilirsin, siyah olmadan öğrenemezdim. aşkı ayrılıkla, sevgiyi nefretle, merhameti gaddarlıkla öğrendim.
    başkası olmalı. benden farklı görünen, farklı hisseden, farklı bir geçmişe sahip bir başkası.
    bu yüzden sana ihtiyacım var.
    ayrılık isterim, nefret ve gaddarlık.
    bu yüzden sana ihtiyacım var.
  9. - neden sana ihtiyacım var!?
    - insan öteki ile varolur!
  10. ben küçük ayı olsaydım, sen büyük ayı.
    kuzeyi gösterseydik yolunu şaşırmış denizcilere.
    sensiz ben olmazdım, bensiz sen olmazdın. bulamazlardı kutup yıldızını. boğulan denizciler gibi karanlıkta denize biz de batardık.
    hala anlamıyorsun değil mi?
    neden sana ihtiyacım olduğunu.
    ben sessiz bir harfim. sen ise sesli. ben f olayım. sen de her zamanki gibi a. gel bağışla beni. bağışlanmak için bile sana ihtiyacom var. ne garip yazgı, ne tuhaf bir durum.
    sana bu yüzden ihtiyacım var.