1. uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
    akşam gelse derdin hep; geldi bile akşam; bak, işte:
    bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
    kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.

    ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
    hazzın, yavuz celladın kırbacına boyun eğmiş de
    devşirmeye koyulmuş rezil bir şölende pişmanlık,
    acım benim, elini elime ver; şöyle gel işte,

    onlardan öteye. geçmiş yılların, bir gör yakından,
    sarktığını eski giysilerle gök balkonlarından;
    hüznün gülümseyerek sudan yükseldiği yer yer;

    güneşin bir kemerde durduğunu, can vereceği,
    ve, doğu'ya sürüklenen bir uzun kefene benzer,
    gece'yi dinle, canım, ilerleyen güzel gece'yi.