-
kimileri oğuz atay'ın kitapları diyecektir kimileri felsefe kitapları ama benim için en zor olanlar ilyada ve odysseia'dır. zaten akrabalık ilişkilerini çözeceğim, kimin kim olduğunu anlayacağım diye iflahım kurumuştu üzerine olayların sıkıcılığı okunmalarını iyice zorlaştırıyordu. -
(bkz: ayşegül serisi)
bacak kadar velet gezdiği tozduğu yerler ve aksiyon dolu hayatıyla okuyucuyu "aman tanrım ne kadar da memuriyet kokan bir çocukluğum var" düşüncelerine boğar, zorlardı vesselam. -
benim için bulantı ve tüm nietzsche kitaplarıdır. -
çok fazla dipnot içeren kitaplar.
kelimenin üstünde işareti gördüm mü o dipnotu okumadan geçemem. ama sayfada nerde kaldığımı bulmak inanılmaz vakit kaybettiriyor. genelde ders kitaplarında böyle gerçi.
bir de kilişedir ama klasik aşığı olmama rağmen
madam bovary... -
(bkz: mein kampf)
adolf hitler artık nasıl yazdıysa bu kitabı, konudan konuya atlandığı için "bu konuya nasıl geldik?" diye defalarca baştan okumuşluğum vardır çoğu bölümünü. -
beynimi yakmıştır:
(bkz: delikanlı - dostoyevski)
bir de kuramsal olduğu için zorlandıklarım var, o kısma hiç girmeyeyim...