italyan şiirinin babası olarak bilinen hümanist rönesans şairi petrarca'nın laura'ya yazdığı, türkçeye de çevirilen canzoniere adlı yapıtında yer alan bir sonedir. tudor döneminin ünlü şairlerinden, ingiltere'ye soneyi getiren thomas wyatt tarafından da ingilizce'ye çevirilmiş ve çeviri olduğu bilinmeksizin thomas wyatt'ın adı hep bu şiirle anılmıştır.

pace non trovo, e non ho da far guerra;
e temo, e spero; et ardo, e son un ghiaccio;
e volo sopra ’l cielo, e ghiaccio in terra;
e nulla stringo, e tutto ’l mondo abbraccio.
tal m’ha in pregion, che non m’apre né serra,
né per suo mi ritèn né scioglie il laccio;
e non m’ancide amore, e non mi sferra,
né mi vuol vivo né mi trae impaccio.
veggio senza occhi, e non ho lingua, e grido;
e bramo di perir, e cheggio aita;
et ho in odio me stesso, et amo altrui.
pascomi di dolor, piangendo rido;
egualmente mi spiace morte e vita:
in questo stato son, donna, per vui.

barış bulamam ve savaşacak değilim;
ve korkar ve umarım, ve yanarım ve bir buzum;
ve uçarım üzerinde semanın ve yatarım yerde;
ve hiçliği tutar ve tüm dünyayı kollarıma alırım.
birisi beni hapse koymuş, ne bana açar, ne kapar,
ne kendisi için tutar beni, ne bağı çözer;
ve öldürmez beni aşk ve zinciri çözmez,
ne canlı ister beni, ne çıkarır umarsız halden.
gözsüz görürüm ve dilim yok ve haykırırım;
ve yok olmayı özlerim ve yardım dilerim;
ve nefret ederim kendimden ve başkasını severim.
acıyla beslenirim, ağlarken gülerim;
aynı ölçüde tatsız gelir bana ölüm ve yaşam.
bu haldeyim kadınım, sayenizde sizin.

çeviren: kemal atakay