• okudum
    • okuyorum
    • okumak istiyorum
  • youreads puanı (8.00)
paranın cinleri - murathan mungan
o fotoğraflar bizim olmadığımız zamanları aktarır bize. tanımadığımız yakınlarmızı. bizi beklemeden gidenleri. biim yaşadıklarımız gerçek, onların yaşadıkları masaldır sanki. onların duruşları, pozları, bakışları, gülüşleri, giysileri, takıları, üstleri başları başka türlü büyüler bizi. bu fotoğrafların çekildiği yerlerin ayrıntıları, hem bilmediğimiz bir geçmişin kapılarını açar bize hem de ölümün gizine değgin özel işaretlermiş gibi görünür. fotoğraflar yitirilmiş anları belgeler. yitirilmiş anlar, zaman ile ölüm arasında en kısa yoldur. elbette adını böyle koyamayız o yaşlarda ama, bunu bir duygu olarak, bir önsezi olarak derinlemesine yaşarız.


  1. murathan mungan kendi çocukluğundan, doğduğu topraklardan yola çıkarak hayatı anlatıyor.anı kitabı diye bakmak, önemsememek yanlış, başlı başına bir derin anlatı kitabı.
    öyle cümleler sıkıştırılmış ki aralara, aslında kendi çocukluğundan çıkarak seni beni hepimizi anlattığı farkediliyor. inceden inceye hissettiriyor bunu.

    "emin olmak ve güven duygusuyla ilgili serüvenimiz, deneyimlerimiz sonucu zaman içinde kazanılmış güven, kaybedilmiş güven diye ikiye ayrılıyor. kazanılmış güven, daha çok kendimize ilişkin bir iç alan oluştururken, kaybedilmiş güvense ne yazık ki, hayata karşı çok daha geniş bir alanı kapsıyor."
  2. elmanın içine saklanan paralar, kürt babaannenin ilginç fotoğrafı, çocukluğun geçtiği yerlere yapılan yolculuklar, sevilen kişinin geçmişini kıskanma saptaması, mardin, "küçükken bir geyiğe tutulmuşum." cümlesiyle başlayan mükemmel bir bölüm, bir fotoğraftaki pencerenin arkasından bize bakan murathan mungan gibi ayrıntılar kalmış bende bu kitaptan. çok severek okuduğum bilgisi bir de...