her gün biraz daha yalnız robespierre
ve fransa biraz uğultulu
yalnızdır akşamı yok edilen bir subay
bilinmez ürkütülmüş atları ne çok sevdiği
her yalnızlık biraz ihtilal.

çok şeyleri kadınlar için yaptım, kadınlar
onlar ki yokmuşum gibi sevdiler beni
beğenmek, beğenilmek gibi ayrı kaldılar
bir gün de akşamdı, ben o akşamı hiç unutmam
her sessizlik biraz ihtilal.

işte bir tanrı evi,
kimler ki geçerken uğruyorlar
sonra çılgınlar gibi kalabalığa
belki de yarı kalmış bir sevgiye koşuyorlar
belki de her boyun eğdikleri, her diz çöküş
yavaşça bir ihtilal.