-
1925'de doğan 1995'de yitirdiğimiz 200'e yakın filmde rol alan türkiye'de yetişen en iyi sinema oyuncularından biri, gerçek anlamda sanatçı.
sadri alışık, sadri baba, bambaşkadır. yeşilçam elitine karışmayışı, güldürü filminde dahi bir anda gözlerimi doldurabilmesi, kendisinin kattığı belli olan replikleriyle insanı derinlerden yakalayışı, samimiyeti, içtenliği, mağrur gururu, haytalığı başkadır. şiir yazar ,şarkı söyler, içer, ağlar, ağlatır, güler, güldürür; babadır, dosttur her şeyden önce.
sadri alışık hayatın içinde(n)dir filmlerinde bile. yeşilçam filmlerinde jön sanatçıları lacileri çekip altına o zamanın lüks arabalarını çekerken, o üstüne bol gelen yer yer yırtık kıyafetleriyle tabanvayı kullanır. en az 5 kere izlediğim filmini gördüğümde dahi değiştiremem kanalı ve adamlığa çeyrek kalsın diye her gördüğüm sokak köpeğine selam veririm. ayhan ışık'la olan dostluğuna imrenirim. candır sadri baba, unutulmamalıdır. -
sayesinde deli damgası yediğim adam.
hani sokak köpeklerine selam vermek adamlığın yarisiydi sadri abi senle benden başka veren yok -
gerçekten çok değişik bir kafası olan adam.
bazen izlerken "ulan herif resmen spontane döktürmüş amk" dersiniz. bi de çekerken ses kaydı falan da yok tabi, sonradan seslendiriyorlar ya, adamstüdyoda kendisiyle senkronu nasıl seri şekilde tekrardan yakalamış diye şaşırırsınız. -
sigarayı en karizmatik içen adam -
attila ilhan'ın eniştesi.
kendisi gibi oyuncu olan yakın arkadaşı fikret hakan ve çolpan ilhan nişanlıdır. fikret hakan askere gider. giderken de nişanlısını sadri alışık'a emanet eder. bir gün askerdeyken çolpan ilhan'dan bir mektup alır. mektupta çolpan ilhan sadri alışık ile evlendiklerini haber vermektedir.
bu noktada hep düşünürüm. nasıl bir aşkla bağlanmış ki çolpan ilhan'a gözü arkadaşını bile görmemiş. -
sadri alışık'ın dilinden "sadri alışık"ı tanımlayan dizeler.
*****
ben telefat-ı adiyeden
paşabahçeli sadri alışık
babam kaptan rafet
anam zavallı saffet
ben
elli yıllık bir sinema tiyatro çöpü,
artık çöpler denize dökülmüyor yasak
acaba sarmısaklasak damı saklasak,
sarmısaklamasak damı saklasak
yoksa bu telefat-ı adiyeyi
hiç mi hiç hatırlamasak. -
"burası umutsuzluk çarşısı
ama her dudakta, her sabah binbir umut türküsü
bu yokuşun ölüleri ağlamaz
ayak sesleri derindedir duyulmaz.
güneşler, günler unutmak kadar uzaklarda saklanır; görülmez.
bu koskoca gürültü yaşamak mı,
beklemek mi ölümü yeniden bilinmez?
sevgilerimle karışık,
sadri alışık" -
"ve serseri, ve efendi, ve hüzünlü, ve komik, ve gönlü zengin, ve cebi delik, ve karmakarışık…hayat işte, çokça sadri alışık"