bana absürt big bang'den önce var olan her ne ise'yi, saçma da big bang'den sonra ne ise o olmayanı ifade ediyor gibi geliyor. absürtte mutlak saçılmamışlığı, kendi kendinin nedeni olan yüzde yüz doluluk ve devinimsizlik halini görüyorum. saçmada ise neden sonuç ilişkilerinin olduğu durumu görüyorum ve yüzde yüz olan doluluk zamanın varlığı ile birlikte yüzde elliye iniyor. yüzde elli doluluk ve yüzde elli boşluk ise devinime yol açıyor. böylelikle tanrı mekan içinde apaçık görünen bir şey değil, bir görünüp bir görünmeyen, yakalanamayan, kavranamayan ama dolaylı olarak gözümüzün kenarına ilişen fakat hiçbir zaman gözümüzün önünde olmayan bir şey halini alıyor.