1. (anladığım kadarıyla) islam'ın aslında sabit kalmaya çalışmak. "aynen tatbik etmeye çalışmak" da olabilir. türk-islamcılar, tasavvufçular, ılımlılar, meali tek kaynak kabul edenler vs. gibi kesimlerin selefiliği çok hafife aldıklarını düşünüyorum. bence selefi bakış açısının "kültürel islam"a çok sağlam eleştirileri var. neredeyse herkesin "doğru" kabul ettiği şeylerin dinde karşılığı olmadığını ve bu önkabullerin de "dinden çıkmak" şeklinde yorumlanabileceğini söyleyebiliyorlar. uzun süre "lan öyle islam mı olurmuş" bakış açısıyla geçiştirilebileceğini sanmam.
    yok
  2. laiklik sayesinde türkiye'de çok fazla öne çıkmamıştır. yani çıkmamıştı... turan dursun sayesinde de sanırım bi' ara bu fikirden çok dönen oldu. eee, islam evrensel sonuçta.

    tanım: islam içindeki, affedersiniz binbir pislikten biri.
  3. islam öncesi toplumdaki muktedirlerin islam toplumunda da aynı kudrete sahip olması için kullandığı araçların islami olması gerekiyordu, bunun icin bağlamından kopuk ayetleri ve uydurma hadisleri kullandılar. dört halife döneminin sonunda muaviye kendi iktidarı için islamın içini boşalttı. islam güçlüyse nasıl bu kadar kolay içi boşaltıldı başka bir konu. emevilerden buyana da herkes kendine lazım olanı içine ekledi, bugünün ilkel arap coğrafyasına da selefilik olarak geldi. gerçek islam bu değilciler başka bir dine inanıyor.