-
insana dair ilginç güzelliklerden biri. az konuşan çok susan eski arkadaşları yıllar sonra görüp konuşcan capcanlı hayat dolu enerjik hallerine bakınca akıldan geçer. bazen bu kişi insanın kendisi de olabilir. yine güzel bir şey kabuğunu kırmak denilebilir. konuşkan birinin sessizleşmesi daha sorunlu oluyor. -
bulunduğu ortama gittikçe ayak uydurmaya başlayan kişinin durumudur. kendimden biliyorum, ilk zamanlar söylenenlere yalnızca gülümseyerek ve kısa cümlelerle karşılık veririm. daha sonra açılır ve kolay kolay susmam.
bu kişinin kendisinden çok çevresiyle alakalı bir durum sanıyorum. çevresinde kendisine yakın ne kadar çok şey bulursa o kadar ait hisseder ve kendisinden bir şeyler katmaya başlar. yani aslında sessiz değildir, yalnızca arayış içerisindedir.