duyuyor musun, sevgili, kaldırıyorum ellerimi-
duyuyor musun hışırdıyor...
yalnızların hangi hareketi kendini
bulmaz birçok şey tarafından dinlenir?
duyuyor musun, sevgili, gözlerimi yumuyorum,
ve bu da bir ses sana kadar.
duyuyor musun, sevgili, açıyorum yine...
... ama niçin sen yoksun burada.

en küçük devinimin izi
kalıyor ipek sessizlikte gözle görülür;
silinemez biçimde basıyor en ufak heyecan
uzağın gerili perdesine kendini.
soluklarının üstünde çıkıyor ve iniyor
yıldızlar.
dudaklarıma gelir rayihalar su içmeye,
ve ayrımsıyorum bileklerini
uzaktaki meleklerin.
yalnızca düşündüğüm kişiyi: seni
görmüyorum.


çeviren : yüksel pazarkaya