osman hamdi bey'in en ünlü eserlerinden biridir. eserdeki ana karakterler kendisi ve oğludur. arkada ise oturan bir adama elindeki bezi uzatan biri görülmektedir.

kendisini yaşlı ve bilge biri olarak, oğlunu ise genç ve hevesli biri olarak resmetmiştir. üzerine oturduğu sütun başlığı, sol eliyle tuttuğu miğfer ve giydiği kıyafetler eskiliği ve biraz da tarihten aldığı gücü temsil eder. ayrıca sütun başlığına oturuyor olması, müzecilik çalışmalarına atıfta bulunduğu şeklinde de yorumlanır. oğlunun ayakta durması, elinde silah olması gençliği ve hayata yeni atılmışlığı temsil etmektedir. kendisinin elinde silah olmamasıysa artık o işleri bırakmış olduğunu, elinin duruşuysa oğluna öğüt verdiğini göstermektedir.

arka planda oturan adama uzatılan bez kefen olarak yorumlanmış bazı yerlerde. silahın başkası kadar insanın kendi sonunu da getireceği, silah almanın kefenini almak olduğu şeklinde bir anlam çıkartılabilir.

edit: imla