boynunda mavi maymun dişinden
üç dizi gerdanlık taşıyan,
kırmızı tüylü bir kuş gibi göğün altında
ve bir akarsu gibi yerin üstünde yaşıyan,
sözleri sözlerimin
gözleri gözlerimin bakır aynası,
üçüncü kızımın
ve beşinci oğlumun anası
taranta - babu!..
aylardır
kalmadı çalmadığım kapı.
sokak sokak
yapı yapı
adım adım
roma'da
roma'yı aradım!..
burda artık
büyük ustalar mermeri ipekli bir kumaş gibi
kesmiyor;
floransa'dan rüzgâr esmiyor!.
ne dante aligeri'den şarkılar,
ne beatriçi'nin nakışlı yüzü var,
ne leonardo da vinçi'nin öpülesi eli!..
mikel ancelo
müzelerde prangalı bir kürek mahkûmudur.
ve sapsarı boynundan
bir katedral duvarına asmışlar rafael'i!.
roma'nın büyük
roma'nın geniş caddelerinde bugün;
dayamış sırtını beton-arme bankalara,
çifte başlı bir balta gibi duran
yalnız bir kara
yalnız bir kanlı gölge var:
her adımında bir
esir
başı vuran,
her adımında bir mezar
açıp
geçen
sezar!..

roma!
kovadis roma?
diye sorma!
bizim oraların güneşi gibi aydın
ve ortada bu!
sus taranta - babu!
sevgiyle
saygıyla,
gülerek
haykırarak
sus!..
dinle bak:
zincirlerini kırıyor
roma'nın varoşlarında spartakus!..

(bkz: taranta babu'ya üçüncü mektup - nazım hikmet)